“ Wat je ziet bij anderen draag je in jezelf”

In eerste instantie gaan we na waar je het meeste last van hebt? En wat daarin je eigen visie is op de “problemen” die je ondervindt.  Ben je reeds eerder in therapie geweest of is dit de eerste keer? We exploreren je context? Wat zijn je verwachtingen?

Ik werk vanuit een intermenselijk model.  We komen doorgaans in therapie omdat we problemen ervaren in onze relaties.  We kunnen ons depressief voelen omdat we er niet in slagen om bevredigende relaties op te bouwen en te onderhouden. 

” Veranderen is diegene worden die je reeds bent. We vermijden onszelf omdat we gevonden willen worden in datgene dat we verhullen”.

Gewaarzijn is een belangrijk middel tot verandering.  Gewaarzijn is wakker zijn in je eigen situatie.  Het is een lijfelijk gevoelsweten wat er speelt. Hoe meer gewaarzijn je hebt ontwikkeld hoe meer mogelijkheden je hebt om met de problemen in je situatie om te gaan.

Gestalttherapie beperkt zich niet tot praten.  Je wordt uitgenodigd om met je gedrag te experimenteren. Door eens iets anders uit te proberen. Door eens iets op een andere manier te bekijken.  Ook dit heeft tot doel om je gewaarzijn over jezelf in relatie tot anderen en je situatie te vergroten. De middelen kunnen uiteenlopend zijn.  Je kan iets uitwerken via een een beeld.  Je kan iets fysiek poneren.  De uitkomst van een experiment ligt nooit vast. We stemmen hier onderling in af.

Binnen gestalttherapie zien we het aangaan van relaties ook als een lijfelijk proces . Een lijfelijk proces van afstemmen op jezelf en je omgeving.  Je weet bijvoorbeeld vanuit een lijfelijk weten dat het beter is  om afstand te nemen omdat het niet veilig is.

Zo ervaar je haperingen in het contact ook als lichamelijke haperingen. Deze haperingen kan je negatief beoordelen omwille van een gevoel van onkunde of onmacht.  Vanuit gestalttherapie zien we dit als iets dat zich nog wil uitdrukken tot iets of iemand in je situatie. Bijv. ” Je houdt je stil. Je houdt je adem in. Je voelt je overspoeld.  Je houdt in je spreken de andere op afstand waar je misschien eigenlijk verlangt naar nabijheid maar je weet nog niet hoe”. In deze omstandigheden is het ook moeilijker om je af te stemmen omdat er nog weinig is dat richting lijkt te geven in datgene wat je kan zeggen of doen. Dan is het ook voor de andere moeilijk om voeling met je te hebben.  Wanneer je hier meer helderheid over krijgt kan je keuzes maken.

Door meer voeling te krijgen en acceptie met en over jezelf kan je je palet van reacties uitbreiden.  Zo groeit het besef dat je keuzes kan maken over je eigen leven en dat je daar zelf een wending aan kan geven.

Als het op één terrein van je leven beter gaat, zal je hieruit de nodige energie putten om ook op andere terreinen aan verbetering of verandering te werken.